Mineralen maanoppervlak komen uit ruimte

27/05
2013
Vreemde mineralen die zijn gevonden in maankraters lijken afkomstig van meteorieten, en niet het binnenste van de maan, iets wat eerst voor onmogelijk werd gehouden.

De laatste jaren zijn er in diverse maankraters, waaronder de Copernicus-krater van 93 kilometer breed (zie foto), olivijn en ander magnesiumrijke mineralen aangetroffen. Deze moesten uit het binnenste van de maan komen, want meteorieten verdampen meteen bij de inslag, zo was de gedachte.

Maar computermodellen van Amerikaanse en Chinese onderzoekers wijzen nu uit dat het gruis wel degelijk afkomstig moet zijn uit de ruimte. Een 7 kilometer groot projectiel met lage snelheid (minder dan 57.000 kilometer per uur) mist bij de inslag op de maan de kracht om door de korst van 30 kilometer te boren en het materiaal daaronder naar boven te brengen. Van ruimtebrokken met een nog lagere snelheid (maar nog altijd een respectabele 43.000 kilometer per uur) overleeft ruim de helft. Dat materiaal bedekt dan de bodem van de ontstane krater.

Zulke kraters kunnen misschien zelfs stukjes korst van de aarde bevatten van miljarden jaren oud, ten tijde van het ontstaan van leven. Misschien genoeg reden om een nieuwe menselijke missie naar de maan te sturen en die mineralen eens aan een grondig onderzoek te onderwerpen?

Het studie is gepubliceerd in Nature Geoscience.

Datum: maandag 27 mei 2013, 10:14
Bron: Metro Wetenschap
Categorie: Wetenschap

Gerelateerde berichten:

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit bericht.


Website by Web Chemistry