De relatie tussen dokter en patiënt is een belangrijk aspect in de gezondheidszorg. Een onderzoek van Massachusetts General Hospital en Harvard Medical School waarbij dokters onder de hersenscanner werden gelegd terwijl zij hun patiënt pijnverlichting dachten te geven, laat zien dat zij ook echt meevoelen met hun patiënt.
Achttien artsen werd gevraagd de pijn van een patiënte te verlichten. Wat zij niet wisten was dat de patiënte in kwestie een actrice met een vooraf geleerd script was. De artsen moesten, terwijl zij in een hersenscanner lagen, de 'patiënte' pijnstilling geven door middel van een elektronisch apparaat, dat in werkelijkheid helemaal niet pijnstillend werkte. De actrice trok in eerste instantie een pijnlijk gezicht, maar na de 'pijnstilling' veranderde dit in een ontspannen gezichtsuitdrukking.
De hersenscans toonden aan dat het hersengebied dat betrokken is bij pijnstilling, de rechter ventrolaterale prefrontale cortex, bij de artsen actief werd zodra ze op de knop van het zogenaamde pijnstillende apparaat drukte. Uit eerdere studies bleek al dat ditzelfde gebied ook actief is bij de geslaagde placebobehandeling (een behandeling zonder werkzaam geneesmiddel) van onder andere pijn, depressie en angst in patiënten.
De dokters die tijdens een enquête tussendoor aangaven dat zij over een groot inlevingsvermogen beschikken, bleken bovendien tijdens de hersenscan een actieve cortex cingularis anterior te hebben, een gebied betrokken bij het beloningssysteem en het verwerken van pijnprikkels.
Volgens hoofdonderzoekster Karin Jensen is met de resultaten voor het eerste wetenschappelijk aangetoond dat achter de zorg voor patiënten een hele unieke neurobiologie in artsen schuilt.