Honderden verborgen vrouwen in Amsterdam

05/09
2012
In Amsterdam leven naar schatting enkele honderden vrouwen gedwongen geïsoleerd; volledig afgesloten van de buitenwereld. Zij zijn niet of nauwelijks zichtbaar voor hulpverleners of politie. De problematiek van deze ‘verborgen vrouwen' moet meer bekend worden gemaakt en uit de taboesfeer worden gehaald. Ook bij de groepen zelf waar zich dit afspeelt. Alleen dan kunnen deze vrouwen mogelijk uit hun isolement worden gehaald en een menswaardig bestaan in de maatschappij krijgen. Dit staat in het onderzoeksrapport ‘Leven in gedwongen isolement' dat het Verwey-Jonker Instituut heeft gemaakt in opdracht van de gemeente Amsterdam. Op woensdag 5 september heeft wethouder Eric van der Burg (Zorg) het rapport in ontvangst genomen.

 

`Het rapport legt precies de vinger op de zere plek: verborgen vrouwen zijn ongelooflijk moeilijk te bereiken. Het is geen standaard probleem waarvoor een pasklare oplossing is. Het gaat er nu om dit probleem te benoemen, bekend te maken en ervoor te zorgen dat zo veel mogelijk mensen signalen van mogelijke verborgen vrouwen herkennen. Zo kunnen verborgen vrouwen weer een normaal leven leiden. In alle openbaarheid`, reageert Eric van der Burg.

Het onderzoek gaat over vrouwen die, afgedwongen door de partner en/of familie, in een volstrekt isolement leven. Volgens een onderbouwde schatting betreft dit verschijnsel in Amsterdam in totaal in ieder geval enkele honderden vrouwen (twee- tot driehonderd). Nederland, Marokko, Turkije, Suriname, Irak en Somalië zijn de meest voorkomende geboortelanden. Het rapport maakt onderscheid tussen twee verschijningsvormen van verborgen vrouwen:

De ‘ondergeschikte verborgen vrouw' - vaak (migranten)vrouwen niet of laag opgeleid met een achtergrond waar een traditionele opvatting over onder andere de rol en positie van de vrouw en het huwelijk overheerst. Cultuur, religie of schaamte worden gebruikt als argument om de vrijheid van vrouwen sterk in te perken.

De ‘opgesloten verborgen vrouw'. Hier doen de etnische afkomst, cultuur en tradities minder ter zake en gaat het meer letterlijk om (met geweld afgedwongen) vrijheidsberoving, zonder dat een gedwongen huwelijk aan de orde is. In deze verschijningsvorm vallen ook (hoog) opgeleide vrouwen, die in principe in staat zijn zichzelf te redden. Verborgen vrouwen zijn niet of nauwelijks zichtbaar voor de hulpverlening en politie. Vaak hebben ze een afhankelijke verblijfsvergunning of illegale status. Andere risicofactoren en -groepen zijn onder andere: huwelijksdwang, het verschijnsel importbruid/postorderbruid, een sterk gesloten familie groep, geïsoleerde allochtone niet-ingeburgerde vrouwen, of inwonen bij de schoonfamilie.

Een belangrijke sleutel in het eventueel toe leiden naar hulp zijn de contactmomenten die de vrouwen met de buitenwereld hebben. Hoewel deze summier en vaak sterk gecontroleerd zijn, moeten deze juist worden benut. Zoals bijvoorbeeld een bezoek aan de huisarts, consultatiebureau of peuterspeelzaal. Het onderzoek noemt ook signalen die een indicatie zijn voor mogelijke verborgenheid. Deels doet dit een beroep op de intuïtie van dienstverleners, deels gaat het om signalen als psychosomatische klachten, of dat de vrouw altijd in het bijzijn komt van man of (schoon)familie, dat de vrouw niets zegt, een timide/levenloze indruk maakt en/of dat de deur letterlijk dicht blijft.

Enkele van de in het rapport genoemde aanbevelingen om de verborgen vrouwen te helpen zijn:

Mogelijkheden bieden om de vrouw zonder haar echtgenoot te spreken: niet alleen bij huisarts, verloskundige en politie, maar ook bij gesprekken in het kader van verblijfsvergunning, inburgering, verlenging paspoort en de vrouwen informeren over rechten en hulpverleningsmogelijkheden.

Inschakelen van een persoon die invloedrijk is in de gemeenschap

Toerusten (inburgeringscursus, taal leren)

Interventies gericht op (de emancipatie van) mannen

Achter de voordeur-projecten

Acties gemeente Amsterdam
De gemeente Amsterdam ondersteunt inmiddels zes projecten die vanuit de zelforganisaties zelf zijn ingediend bij de gemeente om de positie van verborgen vrouwen te verbeteren. Essentie van deze projecten is het bespreekbaar maken van het fenomeen verborgen vrouwen en het opleiden/trainen van vrijwilligers om in hun eigen omgeving verborgen vrouwen op te sporen en te bezoeken. Ook leggen de zelforganisaties contact met het Steunpunt Huiselijk Geweld Amsterdam. Het SHGA geeft o.a. voorlichting over de aanpak van eer gerelateerd geweld.

Daarnaast heeft de gemeente onder andere een checklist ontwikkeld en doorverwijsmogelijkheden in kaart gebracht zodat deze vrouwen snel en goed geholpen kunnen worden. Er zijn afspraken gemaakt met GGZ instellingen als I psy over doorverwijzing van verborgen vrouwen. Waar mogelijk wordt het hele systeem geholpen, inclusief de man en met GGZ instelling De Waag zijn afspraken gemaakt over de mannenhulpverlening. Ook hebben alle gezondheidscentra voorlichting gehad over het herkennen en doorverwijzen van verborgen vrouwen. Amsterdamse huisartsen zijn geïnformeerd over verborgen vrouwen en de door verwijsmogelijkheden en / of hulpverlening.

Pb-135

Verborgenvrouwen (2054 kB)

Datum: woensdag 5 september 2012, 18:18
Bron: Gemeente Amsterdam
Categorie: Algemeen
Tags: Amsterdam, Irak, Leiden, Marokko, Noord-Holland, Suriname, Turkije, Zuid-Holland

Gerelateerde berichten:

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit bericht.


Website by Web Chemistry