Tornado Cash-ontwikkelaar veroordeeld voor maken criminele tool, niks neutrale privacytool

21/05
“Met oogkleppen op, geheel voorbijgaand aan het misbruik dat via en door Tornado Cash plaatsvond, is verdachte doorgegaan met het ontwikkelen en exploiteren van Tornado Cash.” Dat laat aan duidelijkheid niets te over: de rechtbank veroordeelt de maker van deze cryptocurrency-tumbler tot 64 maanden cel – niks neutrale privacytool.

Het verhaal begint enigszins dramatisch op 23 maart 2022:
De dag waarop de Lazarus Group zichzelf onrechtmatig toegang bleek te hebben verschaft tot Axie Infinity, een ontwikkelaar van online games op de Ethereum blockchain. Op die bewuste dag wordt door de Lazarus Group ETH, met een waarde van 625 miljoen USD, gestolen. Volgens het OM is een aanzienlijk deel van deze ETH, met een waarde van in totaal bijna 450 miljoen USD, via Tornado Cash witgewassen.
Witwassen is een strafbaar feit, als volgt gedefinieerd in de wet (art. 420bis Sr):
hij die van een voorwerp de werkelijke aard, de herkomst, de vindplaats, de vervreemding of de verplaatsing verbergt of verhult, dan wel verbergt of verhult wie de rechthebbende op een voorwerp is of het voorhanden heeft, terwijl hij weet dat het voorwerp – onmiddellijk of middellijk – afkomstig is uit enig misdrijf;
De betreffende Ether was afkomstig uit misdrijven, en werd via Tornado Cash verhuld. Het doel van dergelijke systemen – ook wel tumblers geheten – is om het moeilijk te maken de afkomst van het geld dat eruit komt te achterhalen. Dit gebeurt door allerlei munten met elkaar te mengen en te splitsen, vandaar de term.

Ik probeer dit zo neutraal mogelijk te beschrijven. Zoals ik bij de arrestatie van deze meneer blogde:
Maar als ik heel eerlijk ben, ik heb grote moeite een legitieme toepassing hiervoor te bedenken. Want ja ik vind dan “het is een neutrale tool waarmee je je privacy beschermt” toch een tikje te generiek als verweer. Of nou ja: naïef. Zeker als ik dan lees dat “minimaal één miljard dollar” (FIOD) van de zeven miljard doorvloeiend cryptogeld vrij zeker crimineel is (14%, andere bronnen komen bij 25%). Dan verwacht je iets meer in de reactie dan obligate opmerkingen over grondrechten.
Meer dan die obligate opmerkingen kwamen niet los tijdens de rechtszaak:
De intentie van de ontwikkelaars van [crypto-systeem] was nooit het overtreden van de wet of het faciliteren van criminele activiteiten, maar was het bieden van een legitieme privacy oplossing voor een groeiende behoefte in de cryptogemeenschap. [crypto-systeem] is daarmee een privacy tool die in een legitieme behoefte wil voorzien. Het is aan de gebruiker om deze software niet te misbruiken voor illegale doeleinden.
De rechter gelooft hier dus geen bal van. De iets juridischer discussie is wie er precies witwast – de persoon die er uit misdrijf verkregen munten in stopt en wit geld terugkrijgt, of de operator van de dienst? Die was niet triviaal, omdat het systeem opgezet is met smart contracts, zelfstandig opererende computerprogramma’s.

De rechtbank oordeelt toch dat je dit aan de verdachte kunt toewrijven:
[V]erdachte, [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] zijn de bedenkers, de makers en de uitvoerders van [crypto-systeem]. Daarmee zijn zij ook verantwoordelijk voor de (gevolgen van de) werking van deze tool. Het autonome, onveranderlijke en niet te stoppen karakter van de smart contracts werkt in dit verband niet disculperend. Dat is immers geen toevallige omstandigheid. Deze eigenschappen zijn het gevolg van bewuste keuzes van de ontwerpers. [crypto-systeem] werkt zoals het is bedacht. Naar het oordeel van de rechtbank kan verdachte daarom worden aangemerkt als pleger van de door [crypto-systeem] uitgevoerde witwashandelingen.
In december 2020 verschoof het beheer naar een zogeheten DAO: een Decentralized Autonomous Organisation, oftewel de gemeenschap van enthousiastelingen rondom de software. Daarbij werd er gedecentraliseerd gestemd, zij het dat bepaalde dingen onveranderlijk vastlagen in die smart contracts. Bovendien had de verdachte met zijn medeverdachten zo’n 30% van de stemmen, zodat hij hoe dan ook nog een forse vinger in de pap hield bij wat de software deed.

Blijft over of de verdachte dit alles opzettelijk deed – dus opzet op het witwassen.
Gelet op dit alles was het naar het oordeel van de rechtbank vanaf het begin voorzienbaar dat in [crypto-systeem] uit misdrijf afkomstige Ether zouden worden gestort, vanwege het verhullende effect van [crypto-systeem] . Dit is ook daadwerkelijk veelvuldig en in grote mate gebeurd. Verhullen is de facto steeds een kernactiviteit van [crypto-systeem] geweest. De kans dat de in [crypto-systeem] gestorte Ether van misdrijf afkomstig zouden zijn, was dan ook aanmerkelijk.
Zoals juristen dat zeggen, het aanvaarden van een aanmerkelijke kans is een vorm van opzet – voorwaardelijke opzet, om precies te zijn.

Het helpt natuurlijk niet als in de pers je dienst veelvuldig neergezet wordt als witwasdienst, en als de politie met enige regelmaat in de chat hangt vanwege criminele transacties en wat je daaraan gaat doen. En nee, dat is geen bewijs dat je crimineel wilde handelen, maar als je zulke dingen weet en je doet vervolgens niets om het criminele handelen van je klanten te stoppen, dan komt er een punt dat de rechter denkt, eigenlijk vond je het wel prima, je aanvaardde die situatie. En dan ga je voor de bijl.

Arnoud

 

Het bericht Tornado Cash-ontwikkelaar veroordeeld voor maken criminele tool, niks neutrale privacytool verscheen eerst op Ius Mentis.

Datum: dinsdag 21 mei 2024, 08:19
Bron: Iusmentis Blog
Categorie: Internet en ICT

Gerelateerde berichten:

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit bericht.


Website by Web Chemistry