Volgens Google heeft onze schadeclaim ‘geen grondslag’. Eh, pardon?
23/10 2019
Begin deze zomer verzochten we Google en Facebook ons een schadevergoeding te betalen. Facebook zweeg, maar Google reageerde. Dat ze geen verantwoordelijkheid nemen, is eigenlijk de strekking van hun reactie. Dat kunnen wij natuurlijk niet onweersproken laten.
Een schadevergoeding lijkt ons logisch, omdat wij afgelopen jaren belachelijk veel tijd en energie moesten besteden aan de praktijken van deze twee bedrijven. Keer op keer maken ze inbreuk op onze privacy en communicatievrijheid, en onze kerntaak is het opkomen voor deze grondrechten.
Facebook reageerde niet. Ook niet op onze herinnering. Google stuurde ons na acht weken een briefje waarin het zegt dat onze claim ‘geen grondslag’ heeft.
Eh, pardon? Geen grondslag? En wat is dit dan?
2010: Google verzamelt illegaal wifi-data
2012: Google dupeert gebruikers met willekeur
2013: Google overtreedt het Nederlands privacyrecht
2014: Google hield datalek maandenlang verborgen
2018: Google verstopt LGBT-content
2018: Google censureert informatie over abortus
2018: Google blokkeert open source-initiatief Blender
2018: Google stalkt z’n gebruikers
2019: Google lekt op grote schaal persoonsgegevens
2019: Google verdient aan tegenwerking vaccinatieprogramma’s
2019: Google is te weinig transparant en niet bereikbaar, terwijl hun invloed enorm is
2019: Google-medewerkers luisteren Nederlandse gesprekken mee
2019: Google promote rechts radicale content
2019: Google werkt desinformatie in de hand
Dit is een kleine greep uit de bak met problemen waar we ons dankzij de schaamteloze datapraktijken van Google mee bezig moesten houden. Nog lang geen volledige inventarisatie dus, want daar hebben we de tijd niet voor. Daarnaast willen we ons niet steeds op incidenten richten, maar willen we werken aan oplossingen voor de lange termijn.
Beloftes tot beterschap zijn niets waardBij een hoop schandalen zal Google zeggen: ‘ja maar inmiddels doen we hier van alles tegen’. Soms klopt dat, vaak ook niet. Hoe dan ook blijkt telkens weer dat journalisten, klokkenluiders of burgerorganisaties als Bits of Freedom eerst een schandaal aan het licht moeten brengen, voordat er iets gebeurt. Om op te komen voor de rechten van mensen moeten we bij elke uitglijder tijd steken in het onderzoeken van oorzaken en gevolgen, moeten we de uitkomsten daarvan publiceren, en worden we gevraagd de media erover te woord te staan. Elke verbroken belofte betekent vervolgens weer werk voor ons.