Wat doen we met zijn profiel na overlijden? Facebook, Twitter en de digitale erfenis

Hoe ga je om met de berichten en foto’s van een dierbare na diens overlijden? Met die vraag opende de Volkskrant vorige week vrijdag. Sociale media gaan steeds vaker fungeren als online begraafplaatsen, je digitale nalatenschap. De journalist ging op onderzoek uit naar de vragen die dat oproept, waaronder dus juridische vragen en ik kreeg een klein beetje gekromde tenen van sommige antwoorden.

“Van wie zijn je berichten en foto’s nadat je overlijdt”, zo begint het eerste kopje bijvoorbeeld. Een redelijke clichévraag met volgens mij een bekend antwoord: van niemand, want data bestaat juridisch niet. Facebook is een butler met een ijzeren geheugen, en als de butler ontslag neemt krijg je nooit meer die mooie verhalen van wat opa allemaal uithaalde. Alleen dan met foto’s. Het is dus niet zo dat Facebook zich eigenaar maakt van je foto’s: het is gewoon data, en data gaat weg als de hostende partij dat wil. Of toegang ertoe gaat geld kosten. Juridisch niet raar, wel vervelend als je moet betalen om de foto’s van je ouders in de lucht te houden.

Een hele creatieve vond ik nog om alle chats en dergelijke van de overledene door een machine learning algoritme te halen, om zo een chatbot te maken die klinkt als die persoon. Technisch best een heel eind mogelijk, en die datasets kun je via de AVG te pakken krijgen (net als een kopie van de foto’s trouwens) dus zeker te doen. Maar toch zou ik het nogal raar vinden als mensen dat met mijn blogs gingen doen (postmortem.iusmentis.com, eh nee).

Ik zou niet weten wat ik juridisch daartegen zou kunnen doen. Met name omdat ik dan dood ben natuurlijk, maar er is ook niet echt een juridische remedie. Auteursrechtinbreuk is het volgens mij niet om teksten door zo’n learning algoritme te halen. En mijn privacy – mijn blogs zijn persoonsgegevens – houdt op bij overlijden: de AVG geldt alleen voor levende mensen, niet voor overledenen.

Voor accounts geldt overigens hetzelfde als voor data: je kunt niet zeggen dat die van iemand zijn, want het zijn slechts toegangskaartjes tot die butler. Het beheer van een account en wie er in mag, is dus niet een kwestie van “het is mijn account” of “ik heb het geërfd, laat me erin”. Het is een kwestie van afspreken, en de wet zegt niets over wat er in die afspraken mag staan. Er is van alles te verzinnen – zoals een specifieke machtiging voor je executeur via de notaris – maar praktisch gezien is het wachtwoord in een envelop ergens veilig bewaren een stuk handiger.

Arnoud

Het bericht Wat doen we met zijn profiel na overlijden? Facebook, Twitter en de digitale erfenis verscheen eerst op Ius Mentis.

Gerelateerde berichten:

• Nederlanders willen niet eeuwig leven op Social Media (18/10/11 11:34)
• Nederlanders willen niet eeuwig leven op Social Media (18/10/11 11:34)
• Senioren staan niet stil bij digitale nalatenschap (21/09/18 08:59)
• Krijg met Facebook antwoord op al uw vragen (30/07/10 12:54)
• Verwijderde foto’s op Facebook nog steeds online (13/10/10 17:14)

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit bericht.