Wanneer mag je onder de AVG sollicitanten nog wél googelen?
11/01 2018
Beetje een boehoe-artikel in zakenmagazine Netwerk Brabant (dank, broer): stel je voor, krijg je een sollicitant en die blijkt ineens een olifantenstroper. Dat ontdek je door zijn Instagram, en dat zou niet meer mogen van de AVG? Wat een ontzettend stomme wet? Welnee, de AVG verbiedt helemaal niet het categorisch googelen van sollicitanten. Maar amateuristisch gepruts zoals ik in dat artikel lees, dát gaat verboden worden.
Ja, gisteren ging het ook al over de AVG maar het is gewoon een heel grote verandering. De nieuwe Europese privacywet is bedoeld als streep in het zand, ga nu eindelijk eens je zaakjes goed regelen als het gaat om andermans persoonsgegevens, andermans privacy. En dat is natuurlijk een schok voor mensen en organisaties die altijd dachten dat de AVG een juridische kwestie was, nieuwe privacyverklaring en je opt-in teksten wat oppoetsen.
De indruk ontstaat dat van de AVG niets meer zou mogen. Dat is pertinent onjuist (en iets dat ik ergens wel betreur, een paar stevige “kappen hiermee” artikelen zouden handig zijn geweest). De AVG eist vooral een duidelijke belangenafweging en maatregelen ter borging van de privacy van de mensen wiens persoonlijke informatie je gebruikt. Waarom vind jij dat je dit mag doen, hoe zorg je ervoor dat dat goed gebeurt en hoe bescherm je de gegevens? Je zou zeggen dat dat geen onredelijk verzoek is.
Specifiek bij sollicitanten en googelen is dat niet anders. Niets in de AVG verbiedt dit expliciet, je moet alleen aan de bak: meld in je personeelsadvertentie dat je dit doet, leg in een privacyverklaring uit waarom je dit doet en wat er met de resultaten gebeurt en déél die resultaten (en jouw bevindingen daarop) met de sollicitant. In die privacyverklaring moet trouwens ook staan hoe lang je cv’s bewaart en met wie je de gegevens deelt.
Het artikel noemt het voorbeeld van het Wereld Natuur Fonds dat ineens ontdekt dat een medewerker in zijn vrije tijd een olifantenstroper is en dan gigantische reputatieschade krijgt. Dat voelt een tikje buiten het normale, maar als die zorg er is dan kun je vast op papier zetten waarom de organisatie daar wat van mag vinden en dat je daarom even op de Instagram van de sollicitant gaat kijken. Dat je de sollicitant dan de resultaten stuurt zodat hij kan reageren (bijvoorbeeld dat het een naamgenoot is of een geposeerde foto van een studentenfeest 15 jaar geleden) lijkt mij dan niet meer dan redelijk. Vervolgens kun je als organisatie dan een terechte beslissing maken.
Eerlijk gezegd zie ik het probleem dus niet. Natuurlijk, je kunt nu niet meer volstaan met even snel googelen en daarna afwijzen met “wij hebben helaas een andere kandidaat gekozen die beter past bij het functieprofiel” of wat je standaardzin maar is. Maar dat is natuurlijk sowieso weinig netjes en zou een respectabele organisatie dus niet moeten doen.
Arnoud
Afkomstig van de blog Internetrecht door Arnoud Engelfriet. Koop mijn boek!