Dutch Filmworks gaat in oktober illegale downloaders opsporen en laten betalen
29/08
2017
2017
Zoals ik begin deze maand al zei, in theorie is het vrij simpel om achter illegale downloaders aan te gaan. Wie op Bittorrent up- of downloadt, zal daarbij immers zijn IP-adres onthullen aan de andere ‘peers’ in het netwerk. Wat je dus doet, is je aansluiten op dat netwerk en doen alsof je het bestand ook wilt hebben. De IP-adressen komen dan als vanzelf binnen. Daarmee kun je dan naar de betreffende internetproviders om NAW-gegevens te eisen, waarna je de betreffende persoon sommeert en aanklaagt.
Maar daar gaan we dan. Allereerst, hoe sterk moet je bewijs zijn dat iemand zat te downloaden? Is dan één registratie van één ontvangen blokje van de film genoeg, of moet deze persoon als seed geregistreerd staan en aantoonbaar jou alle blokken hebben gestuurd?
Ten tweede, wat gaan de providers doen? In de pers roepen die allemaal dat ze natuurlijk geen NAW-gegevens gaan geven zonder gerechtelijk bevel. Dat klinkt stoer, maar je loopt dan wel tegen dat vermaledijde Lycos/Pessers arrest aan dat bepaalt dat je bij evidente inbreuk gewoon die gegevens moet verschaffen. Heel veel kans geef ik ze dus niet. Althans, niet tot 25 mei: vanaf dan treedt de Privacyverordening in werking en die eist gewoon wettelijke regelingen voor dit soort zaken. En een HR-arrest is geen wet. En ik ben benieuwd welke politicus zo’n wet durft voor te stellen.
En ten derde, wat ga je eisen bij de rechter? Want leuk allemaal dat ze in Duitsland 800 euro per film vragen (en 600 per aflevering van een serie), maar ik ben er nog steeds niet achter wat voor schadeberekening daar nu echt achter zit. En wat daar verder ook van zij, in Nederland geldt gewoon de regel dat je je wérkelijke schade vergoed moet krijgen, en dat is hier simpelweg de gemiste verkoopprijs van de film of serie. Dus als iemand meer dan 50 euro per download aan schade onderbouwd krijgt, dan koop ik een hoed en eet ik die op.
Natuurlijk, de proceskosten. De leuke stok om mensen mee te slaan: bij auteursrechtinbreuk moet de verliezer de héle advocaatrekening betalen van de eiser. Dus dan wordt procederen om 50 euro ineens weer de moeite waard als je weet dat je wint (en je wint als DFW want downloaden ís inbreuk, zelfs als de schade maar 1 cent is). Maar in maart bepaalde de Raad voor de Rechtspraak in haar nieuwe indicatietarieven voor IE-zaken dat bij “zeer eenvoudige” zaken deze proceskostenveroordeling niet opgaat. Dat is gewoon liquidatietarief, dus een paar honderd euro hooguit.
En dan nog: die kosten zijn pas aan de orde wanneer het tot een procedure komt. Wie in reactie op een sommatiebrief de aankoopprijs van de DVD overmaakt, heeft volgens mij zonder enige twijfel de schade (meer dan) vergoed die DFW zou hebben geleden.
Dus alles bij elkaar snap ik niet goed wat nu de gedachte achter deze strategie is. Bangmakerij, verder kom ik niet. Want dit gaat rondzingen, DFW gaat boetes opleggen als je iets downloadt, en de taal in die brieven zal natuurlijk ontworpen zijn om je te doen vrezen voor duizenden euro’s aan kosten per klik. En nee, je rechtsbijstandsverzekering dekt het niet (IE-geschillen zijn altijd uitgesloten in consumentenrechtsbijstandsverzekeringen). Ik zou bijna DFW-content gaan downloaden om het op een proefproces aan te laten komen.
Arnoud
Afkomstig van de blog Internetrecht door Arnoud Engelfriet. Koop mijn boek!
Datum: dinsdag 29 augustus 2017, 08:18
Bron: Iusmentis Blog
Categorie: Internet en ICT
Tags: Duitsland
Gerelateerde berichten:
- Dutch Filmworks mag van Autoriteit Persoonsgegevens tegen bittorrenters gaan optreden (07/08/17 08:13)
- Plan Dutch Filmworks pakt onderliggende probleem niet aan (19/09/17 18:54)
- Franse downloaders ontvangen eerste waarschuwing (24/09/10 12:54)
- Filmdistributeur achtervolgt kruimeldieven (25/08/17 14:39)
- Dutch FilmWorks sluit filmdeal met Publieke Omroep (29/07/10 12:54)
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit bericht.