Tiradeweek: Doe niet zo moeilijk over elektronisch!

Oh ja, en in de zakelijke post zat een folder voor een tweedaagse cursus elektronisch contracteren. Leer alle uitdagingen herkennen en zorg voor rechtsgeldige elektronische contracten. Wat ís dat toch met het woord “elektronisch” dat de halve goegemeente meteen een blanco trekt en denkt dat het iets heel bijzonders zou moeten zijn?

Misschien ligt het aan mijn IT-nerd-achtergrond hoor, maar het maakt toch werkelijk geen bal uit of je nu via een e-mail wat afspreekt of per telefoon. Of dat je iemand een whatsappbericht stuurt in plaats van het hem zelf te zeggen. Maar nee, zodra er elektronen gaan springen bij een juridisch relevante gebeurtenis, is dat iets waar je twee dagen een cursus voor moet volgen.

Het meest extreme voorbeeld – ik heb me er eerder kwaad over gemaakt – is de elektronische handtekening. Wil je die op een correcte manier zetten, en wel zodanig dat de rechter er in mee moet gaan, dan moet je een hele technische infrastructuur optuigen, certificaten aanvragen en identiteitscontroles doen. Wil je een rechtsgeldige `natte’ handtekening zetten, dan heb je een pen en papier nodig. That’s it. En alleen als de plaatser keihard ontkent die handtekening gezet te hebben, kan deze worden aangevochten. Niks grafologie of verificatie van de ISO-betrouwbaarheid van de balpen of voorschriften voor de dikte van het papier of het aantal notarissen dat aanwezig moet zijn. Oh, en natuurlijk heb je in de praktijk geen handtekening nódig om welk contract dan ook te sluiten. Het is niet meer dan mooi extra bewijs van wat je als partij gewild had.

Maar ik zie het op meer plaatsen. Neemt er iemand ontslag via WhatsApp, dan is dat nieuws want er springen elektronen dus dat zal wel niet rechtsgeldig zijn. Wordt er gescholden op Twitter, dan moet er “cyber” voor en dan is het ineens Een Ding waar een bijlage in een weekblad aan gewijd kan worden. Welnee. Je kijkt naar de wet, en meestal staat er niets over het medium. Dan boeit het dus niet. Als er staat “schriftelijk”, dan wordt het misschien interessant of internet een geschrift is, maar neem van mij aan: dat is het in 99% van de gevallen en die 1% is alleen relevant als tentamenvraag.

Wat is dat toch? Is het nu wérkelijk zo bijzonder dat dingen via internet of elektronische middelen gebeurt?

Ik vraag me wel eens af of hier hetzelfde mechanisme bij zit dat ervoor zorgt dat iedereen het normaal vindt dat je geen verstand van computers hebt. Als je zegt dat je niet kunt lezen, is dat heel beschamend. Als je zegt dat je niks snapt van computers of internet, dan is dat heel herkenbaar en normaal en ah joh laat die rare nerds maar draaien. Er geen verstand van hebben is dus het uitgangspunt, en als je vervolgens er dan toch iets mee moet, ja dan moet je op dure cursus.

Of is het aansprakelijkheids-indekken? We weten dat het op papier allemaal legaal is, maar als een klant een elektronische handtekening zet dan hebben we nog geen 100% zekerheid. Derhalve moeten we eerst extra bestuderen of dat wel in orde is allemaal, want anders krijg je als jurist ineens een claim dat je onjuist geadviseerd hebt. Ik weet het niet. Maar ik erger me er dood aan.

Arnoud

Gerelateerde berichten:

• Brussel stimuleert elektronisch factureren (02/12/10 13:05)
• Nieuwe regels over elektronische documenten en voorwaarden (12/07/10 08:34)
• Teken een elektronisch circuit met balpen (04/07/11 13:16)
• Teken een elektronisch circuit met balpen (04/07/11 13:16)
• Mag je per e-mail stemmen op de algemene ledenvergadering? (26/01/15 08:17)

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit bericht.