18 jaar gevangenisstraf voor duinmoord Schoorl

18/11
2013
Haarlem ,

De rechtbank in Alkmaar heeft op 18 november 2013 uitspraak gedaan in de zaak van de 25-jarige W. die verdacht werd van moord danwel doodslag op de 23-jarige Frank Temme uit Heerhugowaard. Temme was voor het laatst gezien op 7 maart 2012 waarna hij twee dagen later als vermist werd opgegeven. Na een uitgebreid opsporingsonderzoek werd zijn lichaam acht maanden later, op 16 november 2012, aangetroffen in het duingebied van Schoorl. Uit onderzoek bleek dat Temme met een schep op het hoofd was geslagen en vervolgens was begraven waardoor hij is overleden. W. kwam in beeld als verdachte omdat hij hem de ochtend van 7 maart 2012 als laatste had gezien. Bovendien zou W. aan vrienden informatie over de dood van Temme hebben losgelaten.

Undercover-agenten

Omdat niet duidelijk werd waar het lichaam van de vermiste Temme zich bevond werden twee politie-informanten ingezet op W. Tegenover deze informanten verklaarde W. dat hij iemand had doodgeslagen en begraven. Hij zou die jongen thuis hebben opgehaald met het verhaal dat er iemand binnenkort gedood moest worden en dat zij al een graf moesten graven. Toen de jongen tijdens het graven op enig moment in de kuil stond, sloeg verdachte hem hard op het hoofd. De jongen viel om en bleef stil liggen. W. heeft vervolgens meteen het gat dichtgegooid.

W. heeft van aanvang af enige betrokkenheid bij de dood van Temme ontkend. W. kwam tijdens de zitting met een scenario waaruit zou moeten volgen dat hij niet de dader is geweest. W. zou op 7 maart 2012 met hem naar Schoorl zijn gereden. Hij wilde stoppen met zijn drugshandel en Temme zou het overnemen. Hij zou hem die dag in Schoorl hebben voorgesteld aan zijn drugsdealer. W. is na enige tijd weggereden naar een coffeeshop in Schagen en Temme is in de woning van de drugsdealer achtergebleven. W. zou Temme daarna niet meer hebben gezien. Ruim een maand na diens verdwijning hoorde W. van deze drugsdealer dat Temme in de duinen om het leven was gebracht en aldaar begraven en op welke wijze. W. heeft de naam van deze drugsdealer om veiligheidsredenen niet te willen noemen.

Conclusies van de rechtbank

De rechtbank verwerpt het door W. - pas ter terechtzitting – geschetste scenario over zijn rol in het geheel. De rechtbank stelt voorop dat deze verklaring van W. over de drugsdealer volstrekt oncontroleerbaar is, nu hij de naam niet heeft genoemd. Tijdens het opsporingsonderzoek heeft W. andere verklaringen afgelegd. Hij zou vanaf Heerhugowaard naar Schagen zijn gereden; Schoorl werd door hem niet genoemd. Verder is gebleken dat de door hem aangegeven rijroute en tijdstippen niet overeenstemden met wat ter plaatse is vastgesteld via de elektronische kentekenregistratie. Vrienden van W. hebben bij de politie verklaard dat W. hun had verteld dat hij Temme heeft omgebracht. W. heeft daarover gezegd dat hij, met de gegevens die hij via de drugsdealer had vernomen, indruk wilde maken op die vrienden. Van belang is volgens de rechtbank echter dat W. al eind maart 2012 met zijn vrienden sprak over de wijze waarop Temme was omgebracht, nog vóórdat hij naar eigen zeggen informatie over de moord had gekregen van de drugsdealer. Dit betrof dus kennis waarvan alleen een dader op de hoogte kan zijn, welke kennis hij later nog eens uitvoerig heeft gedeeld met de politie-informanten. Ook is er DNA van verdachte aangetroffen op een pak sap dat in het graf van Temme is aangetroffen.

De rechtbank acht om al deze redenen bewezen dat W. Frank Temme op 7 maart 2012 heeft vermoord.

Straf

De rechtbank veroordeelt W. tot een gevangenisstraf van 18 jaren, met aftrek van voorarrest. Allereerst is daarbij als uitgangspunt genomen de ernst van het delict en de wijze waarop Frank Temme om het leven is gebracht. Aan hem is het meest fundamentele recht van een mens heeft ontnomen, te weten het recht op leven. Het door W. begane misdrijf heeft onbeschrijflijk leed bezorgd aan zijn nabestaanden maar ook de samenleving en de rechtsorde ernstig geschokt. Het opzettelijk en met voorbedachten rade benemen van iemands leven rechtvaardigt op zichzelf al oplegging van een langdurige gevangenisstraf. Door zijn ontkenning heeft W. bovendien geen inzicht gegeven in de achtergronden en het motief van zijn daad. Door het lichaam in de duinen te begraven heeft hij de nabestaanden lang in onzekerheid gelaten over de vraag wat er met hun zoon en broer is gebeurd. De rechtbank vindt dit zeer hardvochtig richting de nabestaanden.

Datum: maandag 18 november 2013, 16:55
Bron: Rechtspraak.nl
Categorie: Algemeen
Tags: Alkmaar, Haarlem, Heerhugowaard, Noord-Holland, Schagen

Gerelateerde berichten:

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit bericht.


Website by Web Chemistry