"Wetenschappers moeten sneller reageren op acute bedreigingen van de natuur"

“Wetenschappers mogen niet langer aan de zijlijn toekijken hoe bossen alarmerend snel verdwijnen. Onderzoek moet zich vaker richten op acute problemen die om een snelle maar goed onderbouwde oplossing vragen”, aldus prof. Bill Laurance, de huidige leerstoelhouder van de Prins Bernhard Leerstoel.

Schadelijke effecten

“Het wetenschappelijk onderzoek naar natuurbescherming heeft zich de afgelopen 25 jaar sterk ontwikkeld”, constateert WNF-directeur Johan van de Gronden. “Daardoor werken natuurbeschermingsorganisaties steeds meer ‘evidence based’. Maar sommige ontwikkelingen zoals de achteruitgang van onze koraalriffen, wetlands, rivieren en bossen, gaan in zo'n hoog tempo dat we daar sneller de oorzaken van moeten achterhalen. Dan kunnen we niet jaren wachten op wetenschappelijk onderzoek.”

Als voorbeeld noemt hij landen als Gabon, Maleisië en Suriname, waar in hoog tempo wegen worden aangelegd in oerwouden voor activiteiten als oliewinning en mijnbouw. Naar de mogelijke schadelijke effecten wordt nauwelijks onderzoek gedaan.

“Om zulke verstrekkende beslissingen te kunnen beïnvloeden, hebben organisaties als het WNF behoefte aan snelle wetenschappelijke analyses die de gevolgen van beleidsvoornemens in kaart brengen. De leerstoelhouders van de Prins Bernhard Leerstoel zijn voorbeelden van wetenschappers die er in geslaagd zijn impact te hebben op beleid.”

De Prins Bernhard Leerstoel

De Prins Bernhard Leerstoel werd in 1986 ingesteld om Prins Bernhard bij zijn 75ste verjaardag te eren voor zijn bijdrage aan de internationale natuurbescherming. Doel van de leerstoel is de wetenschappelijke basis voor natuurbescherming te versterken, de wisselwerking tussen wetenschap en praktijk te stimuleren en studenten op te leiden in internationale natuurbescherming.

Leerstoelhouders

In de afgelopen 25 jaar is de leerstoel bezet door vier internationale iconen van het wetenschappelijk onderzoek naar natuurbescherming:

1987-1992: prof. dr. Norman Myers: Onder meer de man achter het beleid om geld voor natuurbescherming niet te versnipperen, maar gericht in te zetten voor de meest kwetsbare ‘hot spots’. Zijn idee is de basis voor het beleid van verschillende grote natuurbeschermingsorganisaties.

1994-2003: prof. dr. Jeffrey Sayer: Werkte zowel in de wetenschap als in beleid en praktijk van natuurbescherming, en is daarmee de personificatie van de link tussen die velden. Vurig pleitbezorger van onderzoek naar zowel sociale, economische als ecologische aspecten van natuurbescherming.

2004-2009: prof. dr. Francis (Jack) Putz: Grondlegger van het duurzaam management van bossen en de wetenschappelijke basis voor de certificering van tropisch hardhout. Is een invloedrijk pleitbezorger voor duurzaam gebruik in plaats van louter afscherming van kwetsbare natuurgebieden.

2010-heden: prof. dr. William (Bill) Laurance: Is één van de meest invloedrijke onderzoekers naar de menselijke invloed op kwetsbare ecosystemen. Dit jaar werd aan hem de prestigieuze Internationale Heineken Prijs voor Milieuwetenschappen toegekend voor zijn onderzoek naar de effecten van houtkap, jacht en bosbranden op het Amazonegebied en voor de manier waarop hij het maatschappelijke debat over de bescherming van tropische ecosystemen stimuleert.

Lees ook:

Goede natuurbescherming vereist betere communicatie tussen wetenschap en praktijk

Beschermde tropische regenwouden verliezen biodiversiteit

Bossenexpert William F. Laurance benoemd op Prins Bernhard leerstoel

Gerelateerde berichten:

• Slim aangelegde wegen kunnen natuur helpen in plaats van schaden (20/03/13 19:00)
• Eeuwenoude woudreuzen leggen steeds vaker het loodje (06/12/12 20:00)
• Europeanen zijn groot en knap (La Vanguardia, Barcelona) (11/08/10 17:12)
• “Wetenschap uitleggen aan kinderen is ook een taak van een hoogleraar” (26/09/14 09:00)
• Roemenië | Woordenboek wijzigt `zigeuner` en `jid` (22/09/11 17:45)

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit bericht.